Vreugjoar

Vasteloavesmoeziek
mak plaatsj vuur
sjpontaan oetbundig
voeëgelkónzert
hieëmel en zón
blauw en geël
mak greun greuner
uëverdadige blui
krach en prach
van nui leëve.

Vreugjoar

Óch in ’t klingste
geëdje
gebuët ummer wer
’t groeëte
wónger.

Vreugjoar

D’r kloon geet
de crocus kump,
de winktertieëne
zint verdwieëne,
de loch weëd
zach wie bótter,
de daag langer
en de röksjkes
kótter.